گیر افتادن عصب اولنار دومین درد گرفتگی عصبی رایج است که در بالاتنه رخ می دهد و مربوط می شود به عصبی که از بازو در سمت خارج دست به انگشتان دست می رسد. این آسیب معمولاً جدی نیست، اما اگر سریع درمان نشود، عواقب دائمی از جمله فلج و از دست دادن احساس در دست یا بازوی آسیب دیده را به دنبال خواهد داشت. اکثر افراد مبتلا با مراجعه به موقع و تشخیص صحیص و انجام درمان مناسب توسط متخصصین طب فیزیکی و توانبخشی بهبودی کامل می یابند.
گزگز دست و پا در ساده‌ترین حالت، ناشی از فشار بر اعصاب دست و پا به دلیل خوابیدن بر روی بازو و یا روی هم انداختن پاها برای مدت زمان طولانی است. اما گزگز و سوزن‌سوزن شدن دست و داغی کف پاها می‌تواند مربوط به علت جدی‌تری مانند آسیب عصبی نیز باشد. گزگز شدن دست و پا به دلیل آسیب عصبی اغلب با درد، خارش، و بی‌حسی همراه است.
اگر دچار گزگز و سوزش دست و پا هستید، باید فوراً به دنبال تعیین علت آن و شروع اقدامات درمانی باشید تا از بدتر شدن عارضه جلوگیری کنید.
با خم و راست شدن زانو، کشکک زانو روی شیاری که در انتهای پایینی استخوان) شیار تروکلئا( قرار دارد، بالا و پایین می‌رود. شکل کشکک زانو طوری است که درست در مرکز شیار تروکلئا جا گرفته و به شکل متقارنی در درون این شیار می‌لغزد. در بعضی افراد، کشکک زانو به طرف خارج زانو کشیده می‌شود، در این حالت، کشکک در وسط شیار حرکت نمی‌کند. به این وضعیت نیمه دررفتگی و جابجایی کشکک زانو گفته می شود.
حرکت نکردن کشکک زانو در مسیر صحیح خود ممکن است هیچ گونه علائمی نشان ندهد، ولی در اکثر موارد نیمه دررفتگی کشکک زانو سبب ناراحتی در هنگام فعالیت و درد اطراف کناره‌های کشکک زانو می‌شود، که به آن سندرم درد پاتلوفمورال گفته می‌شود. در موارد شدید که کشکک زانو کاملاً از شیار خارج می شود، در رفتگی زانو ایجاد می شود.
ختلال نعوظ به عنوان یک اختلال کف لگن شناخته می‌شود و اغلب اوقات عدم قدرت عضلانی و فعالیت کافی در منطقه لگن علت اصلی این اختلال می باشد. متخصصین طب فیزیکی و توانبخشی با به کارگیری روش های درمانی جامع و غیر تهاجمی درمان اختلالات کف لگن، مردانی را که از اختلال نعوظ رنج می‌برند، با موفقیت تحت درمان فیزیکی قرار می‌دهند. کمبود جریان خون و یا تجمع جریان خون در رگ‌ها (توقف سیاهرگی) نیز منجر به علائم اختلال نعوظ می گردد.
افراد مبتلا به اختلال نعوظ نباید فقط به درمان دارویی اکتفا کنند. این داروها عوارض احتمالی (مانند: افزایش خطر ابتلا به حملات قلبی) را به همراه دارد. متخصص توانبخشی با ارائه برنامه‌های درمانی جامع برای درمان ناتوانی جنسی آقایان، زندگی جنسی فعال و بدون عوارض جانبی را به مردان باز می گرداند.
تاندونیت دکرون یک بیماری دردناک است که تاندون‌های واقع شده در کنار انگشت شصت دست را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در این بیماری غلاف بعضی تاندون‌های اطراف مچ دست دچار التهاب شده و درنتیجه حرکات مچ دست دردناک می‌شود. این بیماری با درد و تورم در ناحیه مچ دست همراه است.
درصورتی‌که بیماری دکرون درمان نشود، ممکن است استفاده از دست و مچ دست برای فرد دشوار گردد، همچنین دامنه حرکتی مچ دست نیز کاهش می‌یابد.فردی که به این عارضه مبتلا می شود، هنگام چرخاندن مچ دست، گرفتن اشیاء و یا مشت کردن انگشتان، دچار درد و ناراحتی خواهد شد.
اگرچه علت دقیق بروز این بیماری هنوز ناشناخته است، اما از شایع ترین علل دکرون که از آن با عنوان بیماری تاندون ها نیز یاد می شود، حرکت زیاد مچ دست است که موجب التهاب تاندون های انگشت شصت و غلاف آنها می شود. هرگونه فعالیتی که نیاز به حرکت تکراری دست و یا مچ دست داشته باشد مانند (باغبانی، بازی گلف، ورزش‌های وابسته به راکت یا بلند کردن و نگه‌داشتن کودک) می‌تواند شرایط بیمار را بدتر کنند.
اگر در هنگام انجام این حرکات به منظور کاهش و درمان درد شانه و کتف ، درد یا علایم بیماری تشدید شد، از انجام آنها خودداری نمایید و با پزشکتان مشورت نمایید.
گردن و کمر خود را صاف بگیرید تا در راستای مناسبی قرار داشته باشند و سپس شانه‌های خود را به‌صورت چرخشی به سمت بالا ببرید و به‌آرامی پایین بیاورید. این حرکت را 10 بار تکرار کنید و سپس شانه را در جهت مقابل بچرخانید و این حرکت را نیز 10 بار تکرار کنید.
کمر درد دوران بارداری در زنان باردار بسیار شایع است. درد کمر در بارداری می تواند از یک درد خفیف که در زمان فعالیت‌های خاصی بروز می‌کند تا دردهای شدیدی که به حالت مزمن درمی‌آید، متغیر باشد. درد پایین کمر در دوران بارداری معمولاً بین ماه‌های پنجم تا هفتم بعد از حاملگی اتفاق می‌افتد. در برخی موارد هم درد پایین کمر ممکن است در هفته‌های هشتم تا دوازدهم بعد از باردار شدن اتفاق بیفتد. خطر بروز کمر درد در دوران بارداری در زنانی که قبل از بارداری هم به مشکل درد پایین کمر (به دلیل دیسک کمر یا سیاتیک) دچار بوده‌اند، خیلی بیشتر است و کمر درد آنها می‌تواند در مرحله زودتری از دوران بارداری شروع شود.
راهکار درمانی ایمن و مؤثر برای زنان بارداری که از درد پایین کمر رنج می‌برند، درمان فیزیکی است. درمان‌های فیزیکی علاوه بر درمان آسیب‌های حاد، به زنان باردار کمک می‌کند با استفاده از درمان‌های دستی در مفاصل و انجام ورزش‌هایی که این مادران باردار می‌توانند خودشان در منزل انجام دهند، مشکل کمر درد خود را برطرف کنند. متخصصین طب فیزیکی ورزش‌های اختصاصی جهت کمک به رفع فشار وارد بر ستون فقرات و کاهش کمر درد را به زنان باردار آموزش می دهند.
از علائم تشخیص سندروم درد میوفاسیال ، حساسیت به لمس و دردناک بودن و گرفتگی عضلات نواحی درد است. این بیماری عضلات نواحی نامتقارن بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهد و به درد موضعی در بافت عضلات منتهی می‌شود. سندروم درد میوفاسیال یک عضله یا گروهی از عضلات را درگیر می سازد. ممکن است ناحیه‌ای که فرد در آن احساس درد می‌کند، ناحیه‌ای نباشد که عامل درد میوفاسیال در آن واقع‌شده است.
تشخیص سندروم درد میوفاسیال فقط با گرفتن شرح حال و معاینه دقیق میسر است و نیازی به گرفتن عکس رادیوگرافی ، ام آر آی ، نوار عصب و … نمی باشد، مگر این که پزشک همزمان به سایر بیماریهای شانه و یا گردن هم مشکوک شود که برای تشخیص آنها باید از رادیوگرافی و غیره استفاده شود.
سندروم درد میوفاسیال یک بیماری مزمن دردهای عضلانی است و به درد و التهاب در بافت‌های نرم بدن اشاره دارد. در این بیماری فشار بر روی نقاط حساس در عضلات، سبب درد در قسمت‌های به ظاهر نامربوط بدن می‌شود. به این نوع درد، درد ارجاعی گویند.
در بیماری میوفاسیال، یک نقطه دردناک و حساس در یک قسمت از بدن ایجاد می گردد و درد از آن نقطه به نقاط اطرافش هم منتقل می شود. این نقاط ممکن است نزدیک و یا دور از نقطه ی اصلی درد باشند. به این نقطه دردناک اصلی ، نقطه ماشه ای یا تریگر پوینت (Trigger point) می گویند؛ این اسم (نقطه ماشه ای) به خاطر این است که با تحریک نقطه اولیه، دردی ایجاد می شود که به چندین محل دور یا نزدیک آن هم می رسد.
نقاط دردناک در این بیماری برجستگی هایی از عضلات و همین لایه فاسیایی است که با فشار به آنها درد ایجاد می شود و می تواند به سایر جاها نیز گسترش یابد.
برای خواندن ادامه مطلب کلیک کنید
برنامه توانبخشی سوختگی شامل مراقبت از زخم، دامنه حرکت، پوشش های فشار دهنده، اسپلینت و گچ گیری، تهویه و تقویت، ارزیابی و مداخله روانشناختی و پیگیری‌های طولانی مدت توانبخشی درمانی است.
تأثیر این روش برای آسیب سوختگی به طور غیرمستقیم سبب کاهش قابل توجه میزان جراحی های بازسازی شده است.
توانبخشی سوختگی برای بیمار درهمان روز پذیرش یا در 24 ساعت اول شروع می‌شود. برنامه توانبخشی سوختگی شامل فیزیوتراپی، ورزش، ماساژ زخم، TENS، اولتراسوند درمانی، لیزر، PRP و تزریق اوزون می‌باشد.
